Voor jou

Ik ben in staat toe, om
onder de diepte van de oceaan te duiken, om
het waardevolle gesteente en mineraal voor jou te halen.

Verlangen om alles te kunnen,
de wens om alles te mogen
Het gevoel om alles te moeten,
alles wat het kost,
om mijn liefde kenbaar, zichtbaar
en misschien tastbaar te maken,
aan jou,

Als het voor mijn lot moet, krijg ik vleugels, dan
vlieg ik met jou naar de hemelen, in rust, ongestoord
genietend van het uitzicht, prachtige landschappen

Ik ben een blogger en jij bent mijn toetsenbord
Ik ben een student en jij bent mijn bureaulamp
Ik ben een iPod en jij bent mijn oordopjes

Ik heb maar een liefde, voor jou
die mijn beste vriendin bent,
Niet omdat ik het moet,
Ik hou van jou omdat ik het kan

Voor nu en voor altijd,
Of het hier is,
in de hemel of de hel
Tijdens oorlogen of vieringen,
Weet dan dat ik alles voor jou zal doen

Naar de klote

Mijn zoektocht naar woorden begint en eindigt
als alles naar de klote gaat.
Mijn kleine zwakke ziel wankelt
En ik sta weer met mijn handen in het haar, ik huil.

The Unexistance of God

It might seem unnecessary to discuss one of the fundamental questions in our life: Why am I living?. It might not surprise me that you give the wrong answer to that question, but that is not a problem, because to such a big but simple question, no one ever pass to tell the right answer.

The simplistic debate focuses on different views comparing religion and science. The one proclaims the existence of one big man up the sky looking down to us and commanding us what we should been doing. The same big white man with long beard is the reason why we are alive, he is God and he want us to live because he made us.

The other one tells us that our existence is just coincident. There's no reason why we live, we meet every new day just because it just happens. Our physical, mental and spiritual functionality does not dependend on any kind of external power that takes us alive. This view, clearly the scientific one, deny any existence of an extraordinary mysterious power that is much stronger and smarter than us. The human being is the center according to this thought. What we see, discover, think and experience is our reality and our life. We must take the best of it, by enjoying life and investing in the future of our next generation.

I must be honest by admitting that I don't belong home in any of those two ideas. I am a christian, and of course I have some doubts about my believe and religion. It has never been easy for a human being to believe in a thing or something without experiencing its existence.That is also the same by a believe in God. Because that same believe has some serious questions.

One of those questions is probably : Who is God, and where does he live? The same question can collect millions of answers. Let me clarify myself in this discussion by making a clear statement. God is not a physical thing that sits or walks somewhere up around the skies. He is neither here on earth because we can not see, touch, feel or smell him. In that case, God is nothing we know, he is a spirit we can not describe and can never be sure about.

If God is a spirit we can not describe, we always relate him with all good things. Good things for example when someone ask how your day was. When a doctor recovers your father, when a professor shows you a new methods, when a mother take care of her child. All good things represents God. Since God said that we are made by his image, I begin to wonder about 'us being him'. We might just be God. Because we have all characters that God is supposed to have, good charters.

But I have to warn, we must never deny the existence of something bigger. I don't care how you call it or in which religion or spiritual club you are looking for it. We must accept that there is a much stronger power than us. This power may still remain a mystery, we will keep asking questions that will never been answered. Like the one about the reason why you are reading this blog. Was it a destiny or just a coincident? I think both, I don't know!

Ik hou van jou

Hou mijn handen vast tot mijn haar grijs,
grijzer en dan wit worden,
Onze gerimpelde armen, die nog kunnen strelen,
omhelzen, en vasthouden.

Jouw handen die nog kunnen schilderen,
om onze gevoelens en onze verlagen uit te drukken
Mijn handen die nog een gitaar kunnen vasthouden, ik spel een liedje
Voor jou, voor altijd, voor onze toekomst.

De opkomende zon gaat uiteindelijk ten onder,
dat is nodig, er varandert niets aan de werkelijkheid
We hebben ook gestraald, het leven haden we in onze tijd
Jij en ik in de tuin, de kinderen op het gras, we lachten.

De werkelijkheid, dat waren we.
Toen ik je heftig kuste, zacht omhelsde
Toen ik een glimlach op je gezicht schepte,
Toen jij mijn leegte vol vulde met je aanwezigheid


Jij bent het, schat van mijn hart
Ik hou van jou, met heel mijn hart
Alleen jij maakt mij sterk, blij, gelukkig en compleet
Een ouderdom in jou betekent alles

Jij betekent het leven, het groeien, het overgaan
Dood ga ik met jou, hou mijn hand vast
Het lichaam verzwakt, de ziel vergaat bijna
Toch zijn we samen, gisteren, eergisteren en morgen



Ik hou van jou. Ik hou van jou.
Deze woorden komen recht uit mijn hart.
Jij bent het,
Bedankt dat je naast mij loopt, slaapt en leeft
Ik leef voor jou. IVoor jou ga ik dood.

Voor altijd.

Ps: Hou mijn hand vast.

De verdoemenis van Afrika

Over het feit dat Afrikaanse landen de minste resultaten boeken op het wereldspel is voor iedereen duidelijk. Afrikanen hebben het meeste honger, ze bevinden zich een economische en politieke chaos en hebben een grijze toekomstperspectief. Wat is er precies aan de hand met dit continent en haar mensen?

Het antwoord op die vraag is simpel, Afrika bestaat niet. Wie dat goed aangeeft is de Nederlandse van congolese afkomst, publicist en consultant Alphonse Muambi. In zijn Artikel in Trouw van April vorig jaar schrijft hij het volgende erover:

"Wij consumeren al decennia lang het gedachtengoed van het Westen en eten rijst uit China. Uit nostalgie blijven wij ons Afrikanen
noemen. Er zit niks Afrikaans meer in de Afrikaan."

Deze citaat geeft precies de kern van van het Afrika-vraagstuk aan. Om bij het woord gedachtegoed te beginnen, Afrikaanse landen proberen bijvoorbeeld denkbeelden uit het westen aan te nemen. Denk hier aan begrippen als democratie, vrijmarkt en christendom. Begrijp mij niet verkeerd, er is niets mis met deze denkbeelden, maar de wijze waarop men ermee omgaat kan buitengewoon problematisch zijn.
Dezelfde auteur doet dat bijvoorbeeld in zijn goed geprezen boekje getiteld 'Democratie Kun je niet eten'. Hierin doet hij verslag in zijn positie als waarnemer namens Nederland voor de verkiezingen van zes jaar gelden in Congo-Kinshasa.
Muambi staat bekend als een prominente afrikaanse en revolutionaire denker, die het functioneren van democratie in Afrika bekritiseert. Met buitengewoon goede argumenten, en als je hem naar een alternatieven vraagt heeft hij altijd een antwoord.
Kortom, Afrika consumeert het gedachtegoed uit het westen.

Om bij de 'rijst uit China' te komen. Dit geeft ook de kern van het probleem. Afrikanse landen hebben zich afhankelijk gemaakt van de wereld. Ze produceren niets of minder maar consumeren veel. Wie economische modellen kent weet dat dit buitengewon slecht is. Een land zonder export bestaat niet. Er is geen innovatie, geen zelfstandige wetenschappelijke en economische ontwikkelingen, en dus geen eigen productie en lebel.

Het komt op neer dat sinds het westen in aanraking kwam het Afrika de belangirjkste ontwikkelingen op het Afirkaanse continent zijn achteruit gegaan. Je hoeft geen historicus te zijn om dit te weten, want de geschiedenis is glashelder. En sinds de wonden en de psychologische trauma die de Afrikaan werd aangebracht, is het sindsdien nooit meer gelukt om op eigen been te staan, door bijvoorbeeld een eigen gedachte, methodiek, voedselproductie en regeringsvorm te ontwikkelen. De Afrikaanse man moest net als een kleinkind luisteren naar zijn docent uit het Westen en het Oosten.

En daar ligt juist de verdoemenis van Afrika. Afrika is een mythe van alles wat niet bestaat. Er zijn Afrikanen, ze hebben een donkerhuidskleur en zijn verbonden met bepaalde sterotype als het om hun eigenschappen gaat. Het wordt gezegd dat ze heel goed muziek kunnen maken, en dat ze altijd zorgeloos zijn. Maar deze stereotypen kunnen niet het feit ontkennen dat het Afrikaanse continent een imago heeft ontvangen van alles wat slecht is.

Vele Afrikanen zullen die stelling ontkennen. Velen zullen dit te ver gezocht vinden. maar het gaat hier om een bewustwording. Zolang iedereen deze realiteit ontkent kunnen we nog steeds van een Afrikaanse verdoemenis spreken. Want een mens ben je pas je de ware jou weet te vinden. De ware Afrika is eeuwenlang, sinds de komst van ontdekkingsreiziger dood verklaart. Afrika is geen continent van technologie,christendom, wetenschap en diplomatie. Afrika is een continent van de mysterie die we nooit gekend hebben. Die mysterie is geen verdoemenis, misschien verlichting.

Aantrekkelijker dan Aphrodite

De schoonheid van het meisje
waar jongens op het plein over hebben
en hoogleraren naast hun vrouwen in bed
over dromen totdat ze haar naam roepen.

Haar stem doet doven horen
haar ogen doen blinden weer zien
en haar stralende bruin haar verblindt
Ze transformeert de levenden

Glanzer dan de Afrikaanse diamanten
Zeldzaam dan het Congolese goud
Stralend dan de sterrenlicht
aantrekkelijker dan Aphrodite

Nostalgie

Je schrijft een gedicht over het meisje van jouw dromen. Zij die met jou een wandeling maakte, en niet over politiek sprak,want politiek was te hard voor zo'n lieve meisje vond je altijd. Jullie hadden geen zorgen, de cijfers op de beurs zaten op rood, maar jullie genoten van de wandeling in het groende weide. Het was gemakkelijk en vrij, lopend voelden jullie de gezonde Hollandse wind op jullie waaien.

Alleen, dat was dan 70 jaar geleden. Toen geluk nog vanzelfsprekend was. Toen je geen moeite had om een wandeling te maken, toen je nog voor jezelf kon zorgen. Als je niet voor jezelf kon zorgen, dan zou het meisje van je dromen voor jou zorgen. Als het meisje van je dromen niet voor jou kon zorgen, dan kon de gemeenschap voor jou zorgen. Als de gemeenschap niet voor jou kon zorgen, dat mocht God altijd voor jou zorgen. Je was niet alleen, je had liefde en vriendschap om je heen. Tot dat de tijd veranderde.

De tijd waarin je niet meer kan wandelen. De tijd waarin je je buren niet kent. De tijd waarin jongeren jouw stem niet kunnen horen wanneer ze tegenover jou in de trein zitten. Het zijn tijden waarin je het meisje van je dromen niet meer kan zien, behalve in je dromen. Ze is voor eeuwig weg, God weet of je haar ooit weer zal zien. De oorlog bracht haar, het heeft haar nooit meer terug gebracht. Je leeft in nieuwe tijden, je leeft in nieuwe waarheden.

De mens heeft geloof in zijn vermogen. De mens heef geen geloof in het bovennatuurlijke en de natuur. De mens denkt de natuur te kunnen beheersen, de mens geloof een god voor zichzelf te zijn, om zijn toekomst zelf in te richten.
De mens gelooft alles zelf te kunnen genezen en scheppen. De mens wil zijn leven herscheppen, herbouwen, de mens wil zijn voedsel herbouwen en genezen. De mens is in de loop der eeuwen veranderd, je hebt het allemaal mogen meemaken.

Je hebt deze tijden mogen meemaken. Het vervelendste, de mens heeft de vrouw van jouw dromen niet terug kunne brengen. De mens heeft je pijn nooit kunnen begrijpen. De mens heeft de liefde de je hard nodig had niet kunnen geven. je bent in een in een miljoenenstad, de mens heeft zichzelf nooit aan jou mogen geven. De mens heeft jou alleen achter gelaten.

Jouw droom is om het meisje van jou droom terug te zien. Voorlopig schrijf je nog gedichten, hopend dat zij ooit het diepste van jouw hart zal lezen. Of nooit. Ik wens je veel goeds toe!