De nacht stond voor rust ten tijden van mijn voorouders,
Men verbleef thuis met ouders en vormde een harmonie,
Ik leef veranderde tijden
De disco is mijn religie geworden.
Zondag wordt mijn rust gevuld met uitslapenliederen,
Ten tijden van mijn voorouders ging men naar de kerk
Het disco-leven toch
Een wereld waarin men 's nachts de lach zoekt,
Het leven waarin men 's nachts gemeenschap zoekt
Wat is toch de zin van het leven,
Wanneer men de dag en het licht ontwijkt,
Om naar de wereld te ontvluchten waar,
Alles maar op leugens en camouflage gebaseerd is.
De observator heeft alles bekeken
Het valt toch wel te merken
De leegte heerst over de nacht!
Is de mensheid op zoek naar zichzelf?
Want het valt toch wel te merken
100 procent van de mensen op dansvloer speelt een rol,
100 procent doet zich anders voor,
De mens is zichzelf niet.
Oh disco-leven!
Moge er redding plaats vinden.
Moge er antwoorden komen.
Moge er weer gemeenschappen komen.
Moge er weer hoop zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten